zaterdag 24 augustus 2013

Kermis in oktober

Bron
Ik kan niet meer bewegen. Ik staar naar boven en hou de hand van oma stevig vast. Terwijl de muziek luid speelt, zie ik overal lichten flikkeren. Het is niet te geloven... een groot gevaarte draait rond. "Kan het echt niet verder rollen zoals een wiel?" "We moeten hier weg!" 
Maar oma zegt dat het een reuzenrad is, mensen hangen per twee in pastelkleurige stoeltjes en draaien in het rond naar boven. Het rad helt over de tuin. "straks vallen hun schoenen uit!" Ik ben er niet gerust in als 5 jarige. 
"Wij gaan er samen eens een keertje in!"; belooft oma.


Bron


Achter deze oase van rust bevindt zich een van de grootste evenementen die ik ooit heb gekend. De oktoberfeesten van Wieze. Mensen drinken liters bier uit stenen kruiken, vrouwen staan op houten banken mee te dansen op de muziek. Oma vertelt dat opa al eens een plassende Engelsman uit de voortuin hielp. Opa is trouwens laborant in brouwerij Van Roy die dit organiseert. Ik ben super fier op hem! 


Bron
"Kom nu maar mee naar binnen", zegt oma. "Je mag me helpen met de koude schotel!". Mijn vader moet met een elektrisch mes het varkensgebraad snijden. Het zit in een grote oranje doos, die enkel wordt uitgehaald in oktober. In de woonkamer zijn alle zetels opgeschoven en staat nu een hele lange tafel. Oma en mijn moeder zijn druk in de weer in de keuken, tante's vragen of ze niet moeten helpen. De vrouwen krijgen Pisang te drinken en de mannen een Porto. Ze eten zoute kaaskoekjes als aperitief. De mensen spreken mij aan zodra ik in de buurt kom maar ik neem liever een kijkje in de kelder want daar staan grote schotels die mijn oma prachtig heeft versiert met sla en tomaten en rolletjes hesp en koude kip en nog zoveel meer.. allemaal mooi in patronen gelegd. 



Jaren later waren de oktoberfeesten voorbij, oma stierf en er was geen kermis meer in oktober. 
Toch hoop ik oma, ooit met jou nog eens in het reuzenrad te zitten... je hebt het beloofd...


Bron


Geen opmerkingen:

Een reactie posten